Días de fútbol e tormenta

A pasión pola Roja non coñece límites. O logro histórico dos homes de Del Bosque por chegar á final dun Mundial de fútbol está a desatar unha auténtica marea vermella que enche todos e cada un dos recunchos de España. E Carballo non ía ser menos. Xa sucedera cando o éxito da Eurocopa, no que centos de mozos e non tan mozos carballeses tomaran as rúas da capital de Bergantiños e converteran a rotonda do Haley no improvisado Catrocamiños, Cibeles ou Canaletas bergantiñán. Neste vídeo tedes unha boa mostra da celebración da magnífica victoria perante Alemaña, na que centos de bandeiras nacionais encheron bares, balcóns e coches dos nosos veciños. Se o domingo a selección é quen de acadar o campionato mundial, a festa pode ser rachada.

E para darlle unha volta de torca máis á paixón futbolística nacional, xa son moitas as voces que reclaman, mesmo a través dun grupo de facebook, a colocación dunha pantalla xigante na praza do Concello de Carballo para seguir a final, ó igual que se ten feito en moitas outras localidades españolas. Nós non lle vemos demasiadas probabilidades de éxito á solicitude, e menos tal e como andan as contas económicas ultimanente, pero aí queda a reseña.

A outra nova da que se fala hoxe nas rúas de Carballo é o tempo tormentoso que vimos de pasar estes días, e sobre todo o tremendo augaceiro que onte caía deixando anegadas moitas das nosas rúas, curiosamente unha delas precisamente a da rotonda do peixe. Os principais problemas, que requeriron mesmo intervención dos bombeiros, localizáronse na zona da Milagrosa, rúa Compostela, río Deza e sobre todo na Vila de Negreira, unha rúa recén rematada trala reforma do Plan E. Xustamente aquí, os veciños xa denunciaran dende hai tempo o mal funcionamento do alcantarillado e os malos cheiros que saían dos sumidoiros. Explica o concelleiro de obras, Lois Lamas, que todo se debe á pouca caída que ten a agua ata a zona da Milagrosa, onde están conectadas as augas. Agradécese a explicación, pero deberíaselle lembrar ó noso goberno que o seu traballo consiste en solucionar problemas, non en explicalos, nin moito menos en gastar moreas de cartos en obras para que queden bonitas e funcionen mal, obrigando a gastar máis cartos dúas veces.