A peor feira
Diciamos hai un par de días que a mellor feira que se pode facer é a que ten os libros como protagonistas. Hoxe temos que lamentar dicir que a peor feira que se pode facer é a que ten a propaganda sectaria coma protagonista.Non é que sexa nada novo, pero xa tiñamos as nosas dúbidas sobre da inclusión de actos claramente políticos (e do BNG, of course) dentro da "Praza dos libros" que organiza o Concello de Carballo. E o venres pasado a praza de todos os carballeses, e un acto pagado por todos os carballeses, convertíase nun "escenario de reinvindicación" partidista. Os membros da Mesa pola Normalización Lingüística Carlos Callón e Silvana Castro presentaban o "Manifesto a prol da convivencia lingüística e da igualdade de dereitos para o galego", un documento elaborado dende os sectores máis nacionalistas da sociedade galega, en reacción contra o "Manifiesto por la lengua común" que se emitiu recentemente a nivel nacional. Segundo os "normalizadores", e "ante as inxustizas e ataques que veñen sufrindo" (¿?), defenden o dereito do pobo galego a que a súa "lingua propia" (enténdese que o castelán é impropio) sexa "oficial a tódolos efectos" (non se aclara a cal efecto non o é), e destacaron que, a pesar de que a xente máis nova e educada xa en galego ten máis respecto pola lingua, sen embargo o seu nivel de utilización é menor. Curiosamente, frente a este dato ben significativo, a Mesa pola Normalización Lingüística fala simplemente dun "paradoxo", pero non lle dá nada qué pensar en canto á súa propia laboura de todos estes anos, nin é quen de sacar conclusión ningunha.
Con este panorama, solicitar a presenza de escritores en castelán, coma fixemos en anos anteriores, case que produce bochorno. Realmente é unha pena comprobar como a política cultural do Concello de Carballo se ten ido convertindo pouco a pouco nun reducto de intereses políticos, onde uns cantos gurús sectarios xogan cos cartos e os impostos de todos a aleccionar ós mozos nas súas ideas, ampliar a influenza da súa congregación, e marxinar pouco a pouco a unha maioría de carballeses que se sinte desprazada do que tamén debería ser seu. Con este camiño imos ter a peor das feiras posibles.
posted by Carballo Dixital at 5:02 p. m.
17 Comments:
A las lenguas no hay que defenderlas. Se defienden sólas. Evolucionan según las necesidades sociales.
Lo que si hay que defender es el derecho de las personas a su propia libertad. En este caso, libertad a hablar en la lengua oficial que quieran.
Ese "dereito a vivirmos en galego" de la mesa por la imposición lingüística y su corte de rufianes se traduce en obligar a que asuman esta actitud el resto de los ciudadanos (como necios borregos), por que a ellos, catetos reduccionistas (es imposible aguantarse), ¿quién les prohíbe hablar como les salga de las pelotas?, ¿o bailar una muñeira?, ¿o dúas?, ¿ou morrearse en galego coas súas noivas?.
Esto me recuerda otros tiempos, donde la corte facha imponía sus gustos, y el castellano era fino para ellos y lo tenía que ser para todo el mundo.
Hoy día la progresía nacionalista ha asumido el nicho social dejado por los antiguos fachas, y navega entre las apestosas aguas de la "minoría selecta".
Esto es lo que pasa cuando cuatro estúpidos tratan de imponer sus gustos al resto de la población, que se sacan las cosas de madre.
Por mí, toda la corte nacionalista se puede ir al carajo.
Amén.
24/8/08 22:03
Ó comentarista anónimo deste noticia: aínda que podemos compartir boa parte do que pensas e os teus argumentos están ben fundados, agradeceriámosche que moderases un pouco a linguaxe. Sabemos do sensible que este asunto resulta para moitos lectores e non queremos derivar o debate con expresións inapropiadas. O teu comentario pode ser perfectamente publicado se lle fas uns pequenos cambios verbais.
26/8/08 10:20
el jueves en la presentacion de rafael lema participo un tipo que hablaba castellano
26/8/08 12:41
Que me dis?
27/8/08 23:49
Claro, o departamento de normalización lingüística podía ter traído a defender o manifiesto por la lengua común... hom, só a teoría xa causa risa! Evidentemente, o departamento de normalización lingüística defende o que defende, se alguén se sorprende é cousa súa e da súa inxenuidade.
Dicir que A Mesa non é unha organización partidaria, ao contrario do que se quere dar a entender (cando se fala de reivindicación partidista), senón social, da que forman parte xente dos distintos partidos políticos ou de ningún. Por exemplo, é membro que recoñeceu e presumiu de selo Celso Delgado, varias veces candidato ao congreso polo PP de Ourense. Outra cousa é que, lamentablemente, a liña de algún partido como ese non vaia nunha liña moi normalizadora no noso país, e opte máis por traer candidatos "galegos" ao estado á nosa terra a anunciar leis que privilexien máis aínda o castelán.
""lingua propia""
A expresión lingua propia non a inventaron os da Mesa, está recollida no estatuto de autonomía. Un estatuto no que os sectores nacionalistas, como vós dicides, non tiveron arte nin parte. O que pasa é que algúns sectores non nacionalistas xa se están arrepentindo do que aprobaron non hai tanto (estatuto, lei de normalización lingüística, plano xeral de normalización lingüística... todos eles aprobados por maiorías absolutas de AP e PP e dos que hoxe renegan como do demo).
""oficial a tódolos efectos" (non se aclara a cal efecto non o é)"
Pois non sei, lánzoche uns reptos para intentar vivir unha vida en galego, que é do que se trata. Intenta facer unhas cousiñas do máis normal, a ver se é posible facelas en galego, veña.
1) Ir ao cine e ver unha peli en galego.
2) Darte de alta nalgúns servizos e asinar un contrato en galego (seguro de coche ou vida, telefonía móbil...).
3) Escriturar en galego e atopar un notario/a que cho faga.
4) Realizar un trámite xudicial en galego.
E despois dime ti se temos xa ou aínda non o dereito a vivirmos en galego. Son tarefas da nosa vida cotiá, nada rebuscado.
"Con este panorama, solicitar a presenza de escritores en castelán, coma fixemos en anos anteriores, case que produce bochorno"
Pois si. Debemos prestixiar a nosa lingua e as nosas letras. Temos que facelo así. Xa que na España "plural" non temos sitio (díganme cantos escritores en galego, por exemplo, a pesar de que os temos moi bos, foron a "Negro sobre blanco"; e suponse que España presume da súa multiculturadidade e das súas linguas e todo iso) teremos que darlle o máximo oco posible na nosa terra.
"ampliar a influenza da súa congregación"
Resulta curioso que nun comentario nesta nova se pedira dende CD respecto e non insultar, e ver calificativos deste tipo ("congregación").
29/8/08 07:38
Es una suerte la intervención de Xoán porque deja muy clara la postura de los nacionalistas. No le conozco, pero por los datos que da intuyo que pertenece o colabora con la normalización lingüística, y me gustaría contestar alguno de los argumentos que da.
1- " Evidentemente, o departamento de normalización lingüística defende o que defende, se alguén se sorprende é cousa súa e da súa inxenuidade." En eso estamos de acuerdo. Pero lo que no se entiende es que un acto público pagado por todos tome partido de esta manera.
2- Desconozco si hay miembros del PP en la Mesa o no, pero francamente me preocupa poco. Esta cuestión trata sobre la libertad de los individuos y la imposición de los gobernantes. Pretender buscar justificaciones en siglas políticas no es más que otra muestra de politización.
3- Aquí está el quid de la cuestión. Atención:
"Intenta facer unhas cousiñas do máis normal, a ver se é posible facelas en galego, veña. 1) Ir ao cine e ver unha peli en galego."
A ver, veña. El cine es una actividad PRIVADA. Que realizan empresas PRIVADAS para ser consumida por individuos PRIVADOS. Y si las películas en España se doblan al castellano, y no al gallego, ni se ponen en versión original subtitulada (opción que yo preferiría) es porque la mayoría de espectadores PRIVADOS lo prefieren, y los operadores PRIVADOS lo hacen por eso o porque sencillamente les da la puñetera gana. O si quieres ver una peli en gallego, pues hazla tú o monta tú una sala. Veña. Estás en el mismo derecho y las mismas posibilidades que aquellos que arriesgan su dinero haciéndolo.
"2) Darte de alta nalgúns servizos e asinar un contrato en galego (seguro de coche ou vida, telefonía móbil...)."
A ver, veña. Una vez más, y más despacito para que se entienda. Todas esas cosas que dices, seguros, telefonía... son ACTIVIDADES PRIVADAS, que desarrollan personas LIBRES como les da la PUÑETERA GANA. Y lo hacen en el idioma que más les conviene o en el que les da la PUÑETERA GANA. Son ELLOS los que ofrecen un servicio, con SU dinero, no con el de todos, y si tú no lo quieres porque los prefieres en otro idioma pues monta tú tu propio servicio. No sé si se entiende el concepto, pero se llama LIBERTAD.
"3) Escriturar en galego e atopar un notario/a que cho faga.
4) Realizar un trámite xudicial en galego."
Francamente no he tenido que recurrir a un notario desde hace mucho, pero si usted cree que en Galicia no se pueden hacer trámites judiciales en gallego, creo que usted no vive en Galicia. Quizá en Galiza?
4- "díganme cantos escritores en galego, por exemplo, a pesar de que os temos moi bos, foron a "Negro sobre blanco""
Pues, teniendo en cuenta que es un programa que no seguía, recuerdo perfectamente una entrevista a Méndez Ferrín hecha en Santiago por Sánchez Dragó. Eso sin considerar que políticamente (lo siento, pero usted empezó) es un radical de extrema izquierda próximo a grupos violentos que llegó a asegurar que Dragó jamás se invitaría a su programa. Este punto es un detallito, pero tiene su ironía ¿a que sí?
Resumiendo. El problema que teneis los normalizadores es muy claro. No os conformais con imponer un solo idioma en la vida pública de las administraciones. No. Quereis ir más allá. Quereis imponerlo en la vida privada. Y lo quereis hacer con el delirante argumento de "quero vivir en galego", que no consiste en que exista por supuesto el pleno derecho de hablar en gallego. No. Ni siquiera en que todo en la Administraciones Públicas se haga en gallego. No. Ni que se haga solamente en gallego. No. Para vosotros "o dereito en vivir en galego" significa que todos aquellos individuos que hablen con vosotros tienen la obligación de hacerlo en gallego. Es decir, para vosotros el derecho no está en el que habla, está en el que escucha. Es algo tan absolutamente ridículo como prohibir oir una palabra en castellano. Que es como pretender prohibir una palabra en inglés. Una vez ganada la batalla de las administraciones estáis atacando la libetad individual de las personas. Lo estáis haciendo utilizando el chantaje de las subvenviones (como en el comercio) y sospecho que pronto lo hareis con todo aquel que contrate con la administración. Y una vez ganada esa batalla supongo que pasaréis directamente a la vida privada. Esa política delirante es la ABSOLUTA NEGACIÓN DE LA LIBERTAD. Y es una comportamiento total y profundamente TOTALITARIO. Sí, TOTALITARIO. De TOTALITARISMO, o sea. Más alto puedo decirlo pero más claro no.
Los personas somos LIBRES. Y no lo somos porque lo diga la Constitución, ni el Estatuto, ni la Mesa, ni la madre que los parió a todos. Lo somos desde el momento en que nacemos. Os guste o no. Y somos LIBRES de hablar en la lengua en que nos dé la PUÑETERA GANA. Y si montamos un negocio, con nuestro dinero, somos LIBRES de atenderlo como nos dé la PUÑETERA GANA. Y el Gobierno no tiene ningún derecho a imponernos lenguas, ni siquiera con el chantaje de las subvenciones. ¿O es que antes no nos quita nuestro dinero con sus impuestos? ¿Qué tomadura de pelo es esta? Queremos estudiar, trabajar, vivir, divertirnos, cantar... en el idioma en que nos dé a nosotros la PUÑETERA GANA. Son tarefas da nosa vida cotiá, nada rebuscado. Veña.
Perdón por el tono, es que igual he leído demasiado a Pérez Reverte, otro facha ya sabéis.
1/9/08 23:08
Qué os decía, habeis visto. ¡Que se vayan al carajo, estos dementes nacionalista y la madre que los parió! (je, je)
2/9/08 23:36
Vaia, antes falábase de que o moderador non publicaba determinado vocabulario, e agora atópome cun "dementes nacionalistas" e mencións ás nosas nais...
En todo caso, dáme igual, non me vou enfadar por iso. O conto é que levaba uns días sen pasar por esta páxina e xa me esquecera do comentario que deixara, e como as noticias ían aparecendo non volvín contestar a esta. Mais hoxe funme pola outra páxina vosa (que non só sodes locais senón que tedes versión "nacional" :)) e atopei o meu comentario respostado por Calaf. Contestei alí xa, mais por se tal copio aquí tamén aquela resposta, e seguirei co debate no terreo que o Calaf escolla.
A ver, que levaba uns días sen pasarme por acó, e acabo de atoparme con isto:
1-. Que nun acto público se tome partido, non o entende Calaf. Pois perdóeme que non entenda a súa inxenuidade. As clases gobernantes (todas, de dereitas ou de esquerdas, nacionalistas galegos ou españois) toman partido a diario, a cada minuto, en cada acción que emprenden, quéiralo ver ou non. Cando promoven unha determinada regulación laboral toman partido, xa sexa máis pola clase traballadora ou pola especuladora (o máis habitual, lamentablemente); cando lexislan sobre o urbanismo toman máis ou menos partido a nivel medioambiental, social e demais; cando lexislan sobre o ensino a favor da escola pública ou da privada (véxase, neste último senso, o claro exemplo de Espe en Madrid). E coa lingua, pois si, todos os días. De feito, o PP tamén tomou partido todos estes anos. Non facendo nada, tomou partido contra o galego. É así de claro. Quen non o queira ver que non o vexa, pero que non acuse ao resto de sectarismo. Aquí todo o mundo toma partido, por acción ou por omisión, e máis se o fai dende o goberno, pois as súas decisións teñen máis trascendencia.
2-. Pois si, hai membros do PP na Mesa, e eu tamén estou algo por alí, quizais por iso tamén é que o sei. E non busco xustificación nas siglas políticas, pero mira os teus propios comentarios, porque xusto un parágrafo antes ti mesmo falas de tomar partido.
3-. Non me fagades rir, vale! O cine é privado. Si, indiscutiblemente. E a prensa. E todo o que vós queirades. Pero o certo é que o cine recibe millóns e millóns de euros de fondos públicos (si, a actividade privda tamén che ten estas cousas), e os gobernantes deberían orientar os fondos públicos e esixir que servisen para o fomento dos fins que se acordaron nas instancias que nos representan (por exemplo, o Plan Xeral de Normalización Lingüística aprobado con maioría absoluta do PP na Xunta e votado a favor con unanimidade falaba do tema do cine no sentido que eu dicía). Así que deixémonos de monsergas que se público ou privado. Hai máis diñeiro público do que inviste directamente a administración. E hai moitas actividades privadas nas que a administración inflúe, non nos tratemos de parvos mutuamente, e o cine e a prensa son algunhas delas (por exemplo, hai subvencións que dan millonadas a xornais polo uso do galego, cando se pode ver que o uso do galego na prensa escrita é ridículo).
E sobre o de que o público prefire o castelán no cine só hai unha obxección: quen o comprobou? Que oferta houbo nunca de cinema en galego para sacar conclusións?
Sobre o de escriturar en galego e os trámites xudiciais, vese que temos un debate innecesario. Negar que hai trámites e problemas para o galego na xustiza é negar a evidencia. Un exemplo, só a nivel simbólico: o actual valedor do pobo deixou o seu cargo anterior de xuíz negándose a utilizar nin unha soa vez o topónimo oficial da vila onde exercía (A Coruña) sen que nada pasase.
4-. Vaia, antes acusábaseme de politizar, e agora sácanse as siglas dun escritor así sen vir a conto. Si, é certo, Méndez Ferrín forma parte da Fronte Popular Galega, aló el. Pero é un escritor que, non o esquezamos, foi candidato ao premio Nobel. Bo é que o recordes, vese que, aínda que tivese que ter un elevado recoñecemento, algún saíse. Agora, outra proba no mesmo sentido. Recórdame cando foi a última vez que viches un grupo cantando en galego nun programa musical de TVE.
Sobre o resumindo e o que vai até o remate, como son unha morea de descalificacións, tampouco me vou alongar. Dicir que a min Pérez Reverte é un escritor que, como tal, me gusta, e ao que leo decote no seu artigo para La Voz (ben, para a súa revista). Pero que o lea non quere dicir que comparta sempre o que diga, e neste tema, coma noutros, discrepo del.
E si, estou de acordo. As persoas somos libres, e que ben, e viva a liberdade. Pero os gobernos e as administracións están para rexernos de acordo cunhas normas e para o cumprimento duns fins. E si, polo que semella, a promoción da nosa lingua PROPIA é algo que, cando menos na teoría, asumen todos os partidos políticos representados no parlamente deste noso país, GALIZA.
Pola miña parte, recomendar a Calaf que pase a formar parte, no sucesivo, de UPyD, que semella que vai candidatarse para as vindeiras eleccións galegas, e creo que o representa mellor do que o actual PP, a quen xa lle pasou pola dereita.
Saúdos.
PD: Usei as maiúsculas un par de veces aínda que eu non gusto estilisticamente deste recurso, porque como Calaf quixo recalcar as súas verbas, eu tamén quixen facelo coas miñas.
9/9/08 19:31
En todo caso, aínda que deixo á escolla do amigo Calaf o terreo de xogo, preferiría o blogue "nacional", por dúas razóns, fundamentalmente:
1) Porque a nova alí está máis recente, máis en primeiro plano.
2) Porque os comentarios son directos, aparecen ao momento na pantalla, o cal dá inmediatez e rapidez ao debate e impide (quizais, porque tamén se poden eliminar comentarios) a censura.
Saúdos.
9/9/08 19:33
Unha aclaración para Xoán: Carballo Dixital non ten nada que ver con ese outro blog ao que te refires. Ningún dos/as que facemos CD escribimos nunca nese outro blog.
Saúdos.
11/9/08 13:41
Vale, que no me entero, alguien podría decirme de qué blog se trata.
11/9/08 23:19
Disculpe mi tardanza pero es que servidor tiene una vida, un empleo que conservar y no es funcionario para poder andar todo el día pendiente de los "debates" que se generan en internet. También pido disculpas por mi tono elevado del comentario anterior, pero es que hay cosas que me enervan un poquitín. En fin, ya que se me emplaza a contestar, y aunque con un poco de pereza, vamos al tema.
1- Que todo gobernante toma partido en todas y cada una de sus decisiones es obvio. Pero otra cosa es convertir un gobierno en un órgano de un partido que gobierna para unos y contra los otros. Porque se supone que el alcalde de Carballo es alcalde de todos los carballeses, y no lo es porque todos le hayamos votado, ya que muchos no lo hemos hecho, sino porque se supone que nos representa a todos y porque entre todos sí que le pagamos un magnífico sueldo a él y a todos sus concejales. Y si aquí se trata de "tomar partido a diario", pues que le paguen el sueldo sus votantes y dejen de exprimirnos el bolsillo a los demás. Y sucede que en este caso se utiliza descaradamente la cultura (y una parte de NUESTRO dinero) de forma sectaria, como tristemente tiende a suceder en Carballo, y como usted mismo parece sorprendentemente justificar. Por cierto, lo de "tomar partido por omisión" me tiene estupefacto. Estoy por enviar su comentario a una facultad de filosofía (yo es que soy de ciencias) a ver si algún sabio es capaz de entender y explicarme esta dialéctica porque ahora resulta que no hacer nada es lo mismo que hacer algo, sea lo que sea. O sea, "é así de claro".
2- Repito que yo no estoy aquí para hablar de siglas. Fue usted quien comenzó y yo simplemente introduje un comentario curioso sobre Méndez Ferrín. Este debate trata sobre LIBERTADES fundamentales y sobre su violación por parte de un gobierno. Lo que digan o piensen el PP, el PSOE, el BNG, UPD la FPG o la Falange es otro tema.
3- Ahora pasamos al apartado de la risa. A ver, repasemos Barrio Sésamo. En este mundo en que nos toca vivir, querido amigo, hay dos esferas: lo PUBLICO (que no es un periódico) y lo PRIVADO. Lo público (las administraciones) no vive por si solo, porque no genera riqueza. Lo privado (los ciudadanos) sí. Lo público vive de la riqueza de lo privado, y no lo hace por la generosidad de los contribuyentes. No. Lo hace por la fuerza, porque les quita una parte de su dinero con impuestos, que se cobran a la fuerza. Porque lo público, en un estado de derecho, tiene el "monopolio de la violencia", esto es, aprueba las leyes y tiene una policía para hacerlas cumplir. Y si no pagas, palo. Por tanto, amigo Xoán, lo público y lo privado no se mueven en el mismo nivel. No. Lo público está muy por encima de lo privado, y solo la división de poderes y la existencia de contrapesos (entre ellos los medios de comunicación) nos defiende a los ciudadanos de sus posibles abusos, abusos que, por una simple cuestión de naturaleza humana, todo gobernante tiende a cometer, y que los ciudadanos debemos siempre estar atentos a denunciar. Esto, una vez más se lo repito, es el QUID de este debate. Porque la excusa que ahora se les ha ocurrido a los "normalizadores" es el cuento de la subvención. Ah, claro, la Xunta te dio limosna, luego tienes que obedecer a la Xunta. En el fondo, y perdón por la comparación, es el mismo argumento de la mafia. Yo te protejo, me debes obediencia. Y este chantaje vergonzoso y vergonzante que vosotros justificais plenamente puede ser llevado más allá sin problema alguno. ¿O acaso no tenemos todos derecho a la Seguridad Social? Claro, luego le debemos algo a Papá Gobierno. ¿O acaso no nos beneficiamos de las obras públicas en nuestras vidas? Claro, luego le debemos algo a Papá Estado. ¿O acaso no tendremos una pensión cuando nos jubilemos (esto último yo no lo tengo tan claro al paso que vamos)? Claro, luego le debemos algo a Papá Estado. Y por tanto Papá Estado, o Mamá Xunta, pueden obligarnos a hablar en un idioma X, por ejemplo. ¿Sí? PUES NO, NO y NO. NO LE DEBEMOS NADA ni al Estado ni a la Xunta, porque todas esas cosas, subvenciones, seguridad social, etc, no son un regalo de un vecino generoso. Todas esas cosas son NUESTRAS, no del Estado ni de la Xunta, porque nosotros las pagamos, nosotros las posibilitamos, y ellos, como mucho, las gestionarán mejor o peor, y además con un sueldo que NOSOTROS (los privados) les pagamos. Y en un estado de derecho moderno, en un democracia, la soberanía es de los ciudadanos. Y jamás, ni con delirantes argumentos como el "derecho a vivir en galego" o el chantaje de la subvención, puede una minoría muy minoritaria limitar la libertad de la mayoría a hablar el idioma que le dé la puñetera gana. Y si lo intenta, nos tendrá en frente a muchos para denunciarlo e impedirlo. Le puedo decir que las gran mayoría de mis amigos es gallegoparlante, y que yo en ocasiones también lo hablo, pero jamás admitiré una sola imposición.
4-"Recórdame cando foi a última vez que viches un grupo cantando en galego nun programa musical de TVE." Pues a Luar la Lubre un buen número de veces, por ejemplo. Por no mencionar el hecho de que en Galicia se hace muy poca música, y apenas vocal. Así que con "negro sobre blanco", agua, con la música, auga. Mejor no sigamos jugando a los barcos.
"E si, estou de acordo. As persoas somos libres, e que ben, e viva a liberdade. Pero os gobernos e as administracións están para rexernos de acordo cunhas normas e para o cumprimento duns fins. E si, polo que semella, a promoción da nosa lingua PROPIA é algo que, cando menos na teoría, asumen todos os partidos políticos representados no parlamente deste noso país, GALIZA."
Primero, promoción es muy diferente a imposición. Con la promoción, yo estoy de acuerdo, con la imposición, jamás. Segundo, la Academia Galega creo que acaba de decir que este país es GALICIA. Tercero, a mí la Academia Galega me trae al pairo. Pero JAMÁS en mi vida he escuchado a uno solo de nuestros paisanos decir que esto se llame Galiza, y a todos decir que se llama Galicia, pero claro, se conoce que igual non son galegos de verdade. Cuarto, los gobiernos no están para "rexernos de acordo cunhas normas". Bueno, perdón, sí, en las dictaduras, en las que ELLOS eligen las normas. Pero en las democracias están para gestionar NUESTRO dinero conforme a NUESTRO mandato, porque la soberanía es NUESTRA.
"Pola miña parte, recomendar a Calaf que pase a formar parte, no sucesivo, de UPyD, que semella que vai candidatarse para as vindeiras eleccións galegas, e creo que o representa mellor do que o actual PP, a quen xa lle pasou pola dereita."
A palabras necias, oídos sordos. Qué forma más lamentable de acabar un debate por otra parte interesante.
En fin, esto ha sido todo por mi parte, tampoco creo que sucesivas intervenciones aporten nada al debate porque creo que las cosas están bastante claras por ambas partes. Un saludo.
14/9/08 00:13
Calaf magistral, en el sentido estricto de la palabra. Magnífico.
14/9/08 19:41
Ben, pois lamentar que Calaf non sexa funcionario (aledarme, igualmente, que nestes complicados tempos, si teña un posto de traballo) e non teña tempo nin apetencias para seguir a discutir conmigo (non sei de onde sae que eu si o sexa ou teña todo o tempo do mundo para perder por acó, creo que levamos igual número de intervencións). En calquera caso, como non me gusta quedar coa palabra na boca, pois vou respostar a Calaf, independentemente de que el despois teña a ver seguir no debate ou non.
1-. Pois amigo, eu sonche medio ateo, pero hai unha frase que me lembra de cando era pequeno e ía á igrexa e falabamos do grandes pecadores que eramos: "por erro, acción u omisión". Non hai que ir tan lonxe para atoparlle a lóxica ao que eu dicía. Mesmo neste blogue, na nova de hoxe, podes atopar exemplos do que se di: a consellaría de educación cometeu erros na xestión educativa, non por acción, si por omisión, ao non solucionar certas cousas. E co de tomar postura éche a mesma cousa, quéiralo ou non: hai silencios clamorosos, e segundo de quen veñan, peor aínda. Que a calaf non lle guste que o alcalde carballés tome partido nun determinado sentido é algo obvio e que, claramente, el e moita outra xente expresan nas urnas e na vida social diaria, pero iso non quita que Evencio faga cousa distinta do que outros antes. A democracia funciona así.
2-. Agora semella que os gobernos son incorpóreos, entes abstractos de xestión. Pois non, detrás dos gobernos tamén hai siglas, e todos o sabemos, fundamentalmente porque baixo elas todos os candidatos se presentan ás eleccións. Ségueme parecendo risible o medo que algunha xente lle ten a falar de siglas, como se na indefinición estivese o punto certo.
3.1-. Que ben, viva barrio sésamo! A grande teoría do capital: separemos o público do privado, que o público deixe facer ao privado... até que, como en EEUU, o privado se pega o batacazo e vai chorar a papá estado (cando haxa beneficios millonarios, irá tamén alí repartir con todos?).
3.2-. Mafia e subvencións. Parabéns pola metáfora, púidoche quedar a cabeza descansada.
Mais, queirámolo ou non, os gobernos marcan un camiño, e de acordo a ese camiño que marcan xestionan os fondos públicos, gústenos ou non, porque para iso os escollemos.
As subvencións da Xunta aos medios, algunha delas cando menos, non son chantaxe, pon nas bases que son para o fomento do uso do galego, porque o Plan Xeral de Normalización da Lingua (aprobado por UNANIMIDADE) di que se debe camiñar por aí. Iso é chantaxe? Si, igual que cando se di que as subvencións para o deporte implican que quen as reciba promova o deporte. Igual de chantaxe, co ben que se está na casa...
E co cine e o que eu dicía, pois igual. Presumimos de estado multicultural, é tan absurdo que se priorice, no reparto de fondos, esa multiculturalidade, no canto de destinar todos os fondos para a promoción dunha única lingua? Porque si, aquí tamén se toma partido por omisión, porque ao non destinar fondos para o cinema noutras linguas, estase promovendo claramente unha única lingua no audiovisual. Sería chantaxe o outro? Se o queres ver así...
3.3-. O dereito a vivir en galego, un argumento delirante. Pois ben, pero iso bate un pouco co que ti dis das liberdades individuais. Se eu non podo vivir na miña lingua (que é A LINGUA PROPIA DO MEU PAÍS) ao mellor non son de todo libre...
3.4-. Permítaseme dicir que a comparación que se establece entre determinados tipos de fondos públicos é bastante obscena. A seguridade social é un dereito polo que moito se ten loitado e que figura recollido na lexislación estatal como tal dereito. As subvencións son partidas orzamentarias que os distintos gobernos destinan á consecución de determinados obxectivos, e a promoción da lingua galega ou das distintas linguas do estado non sei porque ten que ser un obxectivo do que avergonzarse, pero vaia.
3.5-. Pode a xunta obrigarnos a falar algo? Non o sei. Por de pronto, a pesar das túas referencias á liberdade individual e idiomática, ti e máis eu temos unha obriga que non parece molestarche: eu teño a obriga de saber castelán. Non me queda outra, e así o establece a CE. Iso non é ir contra a miña liberdade, como dis ti?
4.1-. Pois alégrame que vises a Luar na Lubre na TVE. En calquera caso, para min tamén é significativo que en cada caso só houbese un exemplo, ao mellor non dei tanto na auga como dis.
O que me parece triste é que digas que aquí se faga moi pouca música, non sei se é descoñecemento ou atrevemento. Un exemplo: cantos miles de cantareiras non hai no país? (se poden ir cantarse sevillanas a TVE, por exemplo, por que non pode ir o folclore galego?) E anímote a coñecer a música do país, tamén en música para todas as idades, de veras hai máis do que a ti che parece: Dios ke te crew, Lamatumbá, Ruxe Ruxe, Zënzar... Anímate, hai un mundo novo sen saír do país!
4.2-. Galicia/Galiza. O gran Castelao (reivindicado por todos/as, penso que menos por Rosa Díez...) xa escribiu hai máis de 60 anos un libro, como se titulaba, oh,... ah, si, "Sempre en Galiza"... que curioso o ZA... O debate dá para moito, se iso outro día...
4.3-. Promocións vs imposición. Pois vale, a min que tampouco me impoñan nada: non quero tributar, non quero pagar unha TVE nefasta, nin unha TVG nefasta, nin ir á escola, nin ter a obriga de coñecer o castelán, nin... isto é, non ás imposicións...
4.4-. Os gobernos non están para rexernos de acordo cunhas normas? Se xestionan o noso diñeiro, algo rexen nas nosas vidas. Non sei se o verbo rexer é acaído, pero discutir este extremo é absurdo de todo, como ben comprenderá o amigo Calaf.
4.5-. UPyD, consello absurdo ou palabras necias. Pois eu non o vexo así. Eu, pola miña banda, animo á xente a participar da política activa, porque creo que é unha boa forma de non deixar que outros decidan por nós. O consello sobre UPyD non era brincadeira, analizando a túa postura sobre a lingua semellábame coherente, xa que no PP incluso non encaixarías(si, eles tamén reivindican ao Castelao do Sempre en GaliZA, e tamén aprobaron o PXNL, por exemplo).
O dito, sempre que o amigo Calaf queira seguir co debate eu andarei por aquí.
Saudiños.
15/9/08 16:31
A Xoan. No puedes hablar en cristiano, joder, que te entendamos todos. Este gallego de plástico que utilizas es un coñazo. Te agradecería que escribieras en gallego "normal". el que entendemos todos o si no, incluso en castellano, que también es nuestra lengua. Si no te has enterado consulta un atlas y alucina.
15/9/08 21:01
"Gallego de plástico"??? Galego normal??? Animaría a esa man negra que me subliñara todas as palabras que eu usei nos meus textos que non aparecen no dicionario, e incluso que me sinalara cales delas un galego-falante (non el, un galego-falante) non entende. Eu falei galego desde que nacín, e sempre me entendín con todo o mundo que conmigo se tropezou.
O do atlas apúntomo, a ver se un día teño tempo. Agora, que o do castelán tamén é a miña lingua, teño que repasalo, a ver se me vai entrando, que aínda non...
16/9/08 20:08
Que risa, tía Marisa!
Resulta que en Carballo convidan a feira do libro a persoas a presentar libros ou falar de autores sobre os que teñen escrito, e como son do BNG é un acto partidista. E agora que é a Festa da Pataca en Coristanco e pasa por acó de convidado Núñez Feijoo, coñecido cultivador deste tubérculo, pero iso é normal...
Será que a festa da Pataca non se paga co diñeiro da xente, como a do libro de Carballo, e iso fai que xa non sexa criticable? Será que Núñez Feijoo veu por acó de casualidade e se atopou coa festa? Será que o convidaron como amigo particular pero, oh casualidade, estaba de a carón do alcalde alí onde se daban os discursos e demais? Quen sabe...
22/9/08 17:13
Publicar un comentario
<< Home