Se les cae la baba...

...con Sechu Sende.

En el blog oficial que la Concellaría de Cultura, Ensino e Normalización Lingüística del Ayuntamiento de Carballo dedica al proyecto “Literactúa”, se nota que están encantadísimos de que este dechado de tolerancia y respeto a los demás que se llama Sechu Sende haya venido (cobrando) a Carballo a ilustrarnos con su docta sabiduría. Y si no lo están, lo disimulan muy bien, porque vean los comentarios que se publican hoy en el susodicho blog oficial:

"Neste mes de setembro propúxose en Literactúa a lectura de algo máis que un libro. Propúxose toda unha ferramenta transformadora da sociedade.

…
notouse na conversa con Séchu Sende, o autor de Made in Galiza, na Taberna Café O’Patacón, que estivo abarrotado de xente con moitas ganas de participar, de opinar e preguntar sobre o libro e de reflexionar sobre o conflito lingüístico no noso país.

Porque Séchu é autor, escritor, si. Mais Séchu é, ademais, un auténtico activista e dinamizador social. Si, sobre todo iso. Unha desas persoas que estea onde estea, pase o que pase, alí está el argallando algo. Nunha vila, nun instituto, na comunidade de veciñas e veciños, etc. Non para: Letras da Cal, Burla Negra, Nunca Máis, Area Negra, Arredemo, Tagen Ata, SOS Caurel... E así anda o Séchu, entre o instituto, a dinamización sociolingüística, o activismo social, a literatura, a cultura, etc.

E, aínda por riba, escribe. E como escribe! E que escribe! […]

Séchu nas súas obras dinos […] dun ou doutro xeito, que debemos facer nosa e fortalecer a máis poderosa proclama anticolonizadora, que é unha frase súa: «Eu nunca serei yo».

Séchu agasállanos a todas e a todos con estes textos de Made in Galiza que seguro que son ben útiles para que as e os profes poidan usar nas aulas [Sobre todo, eso: que no falte el oportuno lavado de cerebros infantiles], para que os animadores e as animadoras sociolingüísticos/as desenvolvan con eles unha chea de actividades, para empregar por parte da xente que traballa pola lingua, para facer reflexionar a nenas e a nenos e tamén a maiores.
Se temos un amigo que non se atreve, que lle dá corte, que lle soa mal o galego, podemos agasallalo con Made in Galiza. Se somos profes de galego, podemos ler na aula co alumnado Made in Galiza. Se hai un papá ou mamá que fala galego pero que á filla ou fillo lle fala castelán, podemos agasallalo/a con Made in Galiza. Se a médica, o señor do banco, ou o señor ou señora de atención ao público dunha administración non nos quere atender na nosa lingua, podemos agasallalo/a con Made in Galiza.
[…]”

Nota: Si veis las fotos del acto, también comprobareis la pluralidad del mismo. Estaban casi todos.