"El pelotazo"
"Fracasa, en principio, el pelotazo en Carballo"
Este es el elocuente título de la noticia que publica GaliciaDiario.com (¿por qué será que no somos los únicos que pensamos lo mismo?).
Y el texto es este:
La mesa de contratación del aparcamiento subterráneo y el mercado municipal de Carballo no ha podido adjudicar las obras a la única empresa aspirante, Surtiser, ya que no presentó toda la documentación requerida.
El gobierno local pedirá un informe externo sobre el proceso, y baraja la posibilidad de abrir un proceso negociado sin publicidad, lo que fue calificado por el PP como "un escándalo de xuzgado de guardia", porque de esta manera el ejecutivo podría contactar directamente con la empresa o empresas que eligiera sin la habitual licitación pública.
El alcalde de Carballo pidió prudencia a la espera de nuevos informes aunque reconoció que Surtiser no cumplió con el requerimiento documental. El representante del PP en la mesa, Juan Castro Pombo, pidió que "se declare deserto o concurso" y advirtió que el procedimiento negociado sería "unha adxudicación por detrás e desde a trastienda".
Surtiser sigue sin demostrar su solvencia técnica, financiera, ni profesional ni tampoco presentó el seguro de responsabilidad civil, ni las altas en el IAE y Seguridad Social. ¿Cómo es posible que le quisieran adjudicar una obra de 9 millones de euros a esta empresa?
(¿"Cómo es posible...?" se pregunta GaliciaDiario.com
¿Acaso es necesario explicarlo?)
Enlaces relacionados:
Agárralo como puedas
posted by Carballo Dixital at 9:40 p. m.
1 Comments:
Agora vou a contar un supoñer: supoñamos que se quere adxudicar unha obra pública que costa 15 millóns de euros a unha empresa concreta. Os procesos de contratación son públicos e transparentes, máis estando a oposición na mesa de contratos, logo, ¿como podo facer para conseguir da-la obra a dedo? Parece imposible, ¿verdade? Pois non, señores, nada máis sinxelo: quen fixo a lei fixo a trampa. Explícome:
1.- Fago o estudio económico de custes da obra dacordo coa empresa que quero que resulte adxudicataria.
2.- Poño no estudio que a obra custa 9 millóns de euros (xa sei q dixen q custaba 15, pero poño 9).
3.- Inicio o proceso de licitación. Só se presenta a empresa que eu quero, posto que os números non lle cadran a ningunha outra.
4.- Adxudico a obra á única empresa presentada, contra vento e marea (aínda q non contara con q a chapuza da empresa nin siquera saiba facer unha oferta cos mínimos requisitos legais).
5.- Ao non se presentaren máis empresas, podo declarar deserto o proceso e proceder ao procedemento negociado sen publicidade, que permite invitar a só 3 empresas, elixidas a dedo. Con este paripé, quedo ben ante a opinión pública: non será tan bó negocio que só se presentou unha empresa.
6.- Invito á empresa que me interesa, a única que se presentara, e a 2 máis que me diga a propia empresa, a ser posible controladas polas mesmas persoas ou grupo.
7.- Adxudico a obra á empresa que desde o principio me interesaba. Punto final. Obxectivo conquerido.
Agora pensarán, ¿e cómo é posible que a empresa a vaia facer por 9 millóns de euros se costa 15?¿son tontos os desta empresa?
Resposta demoledora (e o tempo dará e quitará razóns):
1.- A empresa empeza a obra, pero, cando teña a praza enteira levantada, resultará que ¡oh, sorpresa! os custes da obra dispáranse por motivos imprevistos: a excusa será o de menos: terá subido o cemento, o gasoil, ou a pedra baixo da praza será máis dura do previsto. Xa dixen que esta trampa xa está inventada.
2.- O Concello ante a disxuntiva de resolver o contrato coa empresa e deixar a praza levantada, non terá outro remedio que suplementar o presuposto, por suposto con cargo ao Orzamento municipal (cartos de todos os carballeses), por motivos "imprevisibles" e pola urxente necesidade de deixa-la praza en condicións de uso.
3.- A lei de contratos públicos só permite modifica-los presupostos dos contratos ata o máximo dun 20 % de sobrecuste, pero, ante dunha situación "urxente e imprevisible" coma esta, non lle custará moito ao governo municipal conseguir "informes técnicos" que avalen a solución como única viable.
Resultado:
1.- o meu amigo levou a obra.
2.- pagou 9 millóns por ela.
3.- os carballeses pagan todo ou grande parte dos outros 6 millóns, aforrándollos ao meu amigo.
4.- o meu amigo queda co mellor solar da vila durante non 40, senón 60 anos, porque os custes se dispararon e ten que obter rendibilidade.
5.- os carballeses, que se fo****.
6.- eu xa estarei retirado da política, ou contarei unha milonga calquera e quedareime tan ancho(Andrade); eu xa fun Alcalde, cando nunca tal pensara logo de tanto batacazo electoral, e os meus tragarán con todo con tal que poña a miña "honradez" por diante con cara de ofendido botándolle a culpa a Andrade (Ferrero); eu non me enterei de nada, porque era o "bombeiro" apaga-lumes entre os outros dous, e non teño culpa (Viña).
Perdón pola extensión, pero é a mínima imprescindível para expór o proceso dun xeito o máis diáfano posible para todos.
Agardo estar errado, pero moito me temo que non...
7/6/06 09:51
Publicar un comentario
<< Home