Interesante, muy interesante...

El comentarista anónimo que demuestra conocer muy bien los entresijos de la Administración, nos vuelve a deleitar con nuevo "truco", publicado como comentario en la entrada titulada "Peligran los puestos de trabajo en Eulen". ¿Será cierto el tejemaneje? Juzgad vosotros mismos:


Quen fixo a Lei fixo a trampa Vol. 6.

Xa nin me acordo por cal volume podo ir, pero vou continuar coa miña liña "elucubradora" nun asunto que demostra que o noso governo municipal está moi versado, a pesares do escaso tempo no poder, en toda clase de "artificios" seudo-legais...

Supoñamos que me vence unha concesión administrativa dun servizo público (p.ex. cuidar os xardíns) que leva unha empresa desde hai anos.

Supoñamos que lla quero dar a unha empresa amiga onde poida colocar aos meus "afíns" de traballadores.

Xa expliquei cómo se amañan os concursos públicos, de xeito que o podo facer sen problemas. Pero, !sorpresa!: hai problemas:

1.- O Convenio Colectivo do Sector da empresa, de ámbito estatal, obriga á seguinte empresa, e á Administración, a subrogar aos traballadores da anterior concesionaria ou contratista. Esto significa que a nova empresa que obteña a concesión ten que integrar ao persoal que antes traballaba na anterior empresa. Esta é unha medida de fomento da estabilidade laboral regulada no Convenio Estatal do Sector.

2.- Se a empresa nova se ten que "comer" aos traballadores da vella, non podo colocar a ninguén.


Pois ben, coma sempre, a solución é moi sinxela...:

1.- Ataco o prestixio da anterior empresa para xustificar non prorroga-la concesión temporalmente ata que a saque de novo a concurso público (aínda que, curiosamente, nunca antes, en 3 anos, a puxera en entredito)...

2.- Pola urxencia de atende-los parques, asumo directamente o mantemento dos mesmos, coa Brigada de Obras municipal.

3.- Deixo pasar un tempo, para "decidir si manter a xestión directa", durante o cal venderlles a moto aos traballadores que quedaron na rúa xustificando a miña conducta co primeiro que se me ocorra.

4.- Pasado un tempo, "comprobo que non pode ser xestionado pola Brigada", que non ten tempo para elo.

5.- Entón, convoco un concurso público, e malo será que os traballadores que estaban en Eulen non se teñan colocado xa noutro sitio, ou dado por perdida a causa, e non me denuncien.

6.- Tras do concurso, doullo á nova empresa, e que contraten a quen queiran (ou a quen eu lles diga).

Xa vedes que, como sempre, quen fixo a Lei... fixo a trampa.

O que xa non ten perdón é que isto o xestione un governo de "esquerdas" (+Andrade) e que o defenda un concelleiro que foi representante dun sindicato agrario nazonalista.

O malo desta trampa: como os traballadores se poñan "farrucos", e leven o tema aos Tribunais, levan todas as de gañar: é un fraude da Lei manifesto.

Viva la revolución obrera!!! (e a súa defensa polas forzas marxistas...)


Enlaces relacionados:

Peligran los puestos de trabajo en Eulen