Bitácora de noticias e opinións sobre a actualidade de Carballo
martes, mayo 29, 2012
Kdamos en Carballo?
A
Asociación de Hosteleros de Carballo promociona a marcha na capital de
Bergantiños con esta orixinal curta onde proponen que quedemos o vindeiro 9 de
xuño.
Se
cumple el primer año de la presente legislatura en el Concello de Carballo y
toca hacer balance. Pero lo cierto es que se hace francamente difícil. Ya
habréis notado que la actividad de nuestro blog se ha reducido (tampoco somos
profesionales), pero es que además si algo ha caracterizado este tiempo es
precisamente la nada: la absoluta carencia de noticias, proyectos, iniciativas,
y cualquier cosa noticiable, más allá del habitual rosario de sucesos,
accidentes y robos varios por los que Carballo suele aparecer en los papeles.
Incluso
culebrones heredados desde hace años han ido lentamente muriendo hasta casi
pasar desapercibidos. En medio de la crisis económica, de un gobierno en
minoría, y de una oposición aletargada, nadie sabe nada de qué está pasando con
la revisión del PXOM, ya no hay ninguna prisa en hacer “algo” con el Fórum, del
nuevo concurso del parking tampoco hay noticia alguna, y de la instalación de
empresas en el polígono industrial, mejor no hablemos. Y sin embargo, nunca tan
difíciles estuvieron las cosas para los carballeses, que siguen teniendo una de
las tasas de paro más altas de Galicia, que sufren la inseguridad ciudadana, y
que ven cómo los servicios que ya tenían se encarecen, y sus infraestructuras
se abandonan y empeoran inexorablemente, en medio de intensas discusiones sobre
la situación económica del Concello.
Y en
medio de todo esto, el Catecismo de Carballo hace un ronda de entrevistas con
los líderes locales que tal vez puedan ofrecer un poco de luz. De momento, no
podemos evitar destacar algunos titulares que nos han ofrecido los dos hombres
“llave” de la gobernabilidad local. Para buenos entendedores:
-Viña: “Foi un ano de encefalograma plano de goberno e oposición, sen
ideas que ilusionen”. (O bien mucha autocrítica, o bien el socialista da un
paso más allá en su estrategia del juego a dos bandas y directamente ya no se
considera ni gobierno ni oposición. ¿Estará en el limbo?)
-Andrade: “O Fórum e o Pacto de Vilar de Francos son rollos
literarios”.
-Viña: “O gobernó sígueme consultando en privado sobre estes proxectos
grandes [...], hai que ser construtivo pero outra cousa é facer o primo”.
-Andrade: “Eu creo que todo iso falla porque o gobernó non quixo facer
un pacto previo para formar un goberno”.
-Viña: “Non hai ninguna posibilidade de que me integre no goberno, nin
co BNG, porque o razonamento que se fixo ó principio para non estar sigue
plenamente vixente, nin cos outros dous grupos”.
-Andrade: “Non é certo que non promovesemos só un goberno a tres, podemolo
compoñer a dous, que tamén é posible, ¿ou non?”.
-Viña: “Non é natural que un partido como o PSOE siga tendo tan pouca
representación en Carballo”.
-Andrade: “(O BNG) agora estase desculpando dicindo que non ten a
maioría, que non ten apoios, e se non ten apoios é porque non sabe ou non é
capaz de conseguilos”.
O grupo carballés estivo a levar por Galicia adiante un novo espectáculo coa Sinfónica de Melide, titulado “Música do cine”. Deixámosvos dúas grabacións da súa actuación na Coruña e máis en Santiago.
Seguir lendo...
Moi de
moda está ultimamente a personaxe de Sherlock Holmes. Por algunha extraña razón
os vellos mitos sempre volven, e de igual maneira que hai un par de anos as
películas, sagas e series de televisión de vampiros dominaban o mundo do
entretemento, ahora é o mítico detective que creara Conan Doyle o que
protagoniza un exitoso show televisivo, varios filmes e multitude de libros.
Lembrámonos
do amigo Sherlock a propósito do brutal contraste entre a incrible velocidade
das súas deduccións e investigacións, e a pasmosa lentitude coa que “avanza” (é
unha forma de falar) a comisión de investigación sobre a contratación supostamente
irregular dunha candidata do BNG por parte do executivo que preside Evencio
Ferrero. Unha comisión que se constituía o día 20 de decembro do ano pasado,
despois de que o PP denunciase a situación no mes de abril, e despois de moito
debate e unha votación que foi apoiada polo socialista Viña, quen de feito a
preside. Pois ben, resulta que a primera reunión non aconteceu ata o ¡24 de
abril!, catro meses máis tarde. E resulta que desa reunión non saiu nada en
claro porque faltaban, entre outras cousas, os testimonios dos técnicos e de
varios participantes no proceso de selección. E resulta tamén que naquel
momento o propio Viña fixara como data límite para a seguinte renión, que
debería ser definitiva para obter conclusións, o día 10 de maio. E resulta
agora, que o encontro ven de ser suspendido ata o día 15. E moito nos tememos
que tampoco para ese día poidamos sacar gran cousa en limpo.
En
definitiva, un retraso de seis meses para facer unha simple reunión onde se
expoñan os documentos precisos, previos para poder facer valoración algunha.
Algo que non pode ser interpretado doutra forma que coma un flagrante
desinterese en esclarecer nada, ou ben un deliberado interese en agochar todo;
algo ó que inexplicabalmente, ou moi explicablemente, se está prestando-colaborando
un Viña que segue a xogar a dúas bandas, a apoiar e non apoiar, a ser oposición
pero solo la puntita, ninguén sabe moi ben con que estratexia de cara ó
¿futuro? Máis que de Sherlock Holmes, esta parece ser unha desas comisións das
que tamén falaba Napoleón: “cando quero que algo se paralice, nomeo unha
comisión”.
Xa sabemos que non se fala doutra cousa. Desque comezou a
crise e desque os recortes de todas as administración chegan a todos os
ámbitos, cada día sabemos máis de economía, de orzamentos, financiación,
débedas, e singularmente de canto costan moitos dos nosos servizos públicos, e
en qué se gastan os cartos os nosos gobernantes. Hai uns anos, sobre todo en
determinados campos como por exemplo a cultura, ninguén poñía en dúbida que se
gastara cantos cartos se considerase preciso. Agora, todos miramos con lupa
cada inversión. E resulta moi posible que incluso nos esteamos a pasar un
pouco, e que estamos a poñer en solfa algúns gastos que se cadra tampouco serán
para tanto. Pero é que cando a todos nos están a tocar o noso bolsillo cada
día, os agravios comparativos se volven insufribles. E por iso os nosos
políticos deberían de ser especialmente cuidadosos, por aquello de que a muller
do César debe dar exemplo e parecer honrada.
Ven toda esta introducción a conto da noticia que saltaba
nas últimas datas. Resulta que a pesar das dificultades de diñeiro, e a pesar
de que o propio alcalde Evencio xa adiantou futuras subidas de taxas nos
servizos municipais (coma por exemplo, piscinas e conservatorio), o goberno do
BNG de Carballo non deixa de celebrar un acto imprescidible para os
carballeses: o “Concurso de Artigos Normalizadores”. E resulta especialmente
chamativo que o gañador desta edición non é outro que o mesmísimo presidente da
Mesa pola Normalización Lingüística, Carlos Callón, un destacado militante e
activista nacionalista, ó que todos os carballeses lle vamos a entregar 1.000
euros dos nosos cartos públicos. E non vamos a poñer en dúbida a que seguro que
foi unha tarea difícil e rigorosa por parte dun xurado seguro que de prestixio.
E tampouco vamos facer demagoxia, nin
dicir que por 1.000 euros ninguén se vaia facer rico, nin se vaia arruinar o
Concello. Pero hai cousas que atentan tando contra a ética e contra a estética
que fan dano á vista, e nos tempos que corren, gastar os cartos de todos para
facer proselitismo político e financiar ós amiguiños inspira unha serie de
sentimentos que nos imos a calar para non ofender a ninguén.