Bitácora de noticias e opinións sobre a actualidade de Carballo

jueves, julio 31, 2008

Lo aprendí de ti



Tus besos saben tan amargos
cuando te ensucias tus labios con mentiras otra vez.
Dices que te estoy haciendo daño
que con el paso de los años
me estoy haciendo más cruel.
Nunca creí que te vería
remendando mis heridas
con jirones de tu piel.
De ti aprendió mi corazón,
no me reproches que no sepa darte amor.
Me has enseñado tú, tú has sido mi maestro para hacer sufrir,
si alguna vez fui malo lo aprendí de ti.
No digas que no entiendes como puede ser así,
si te estoy haciendo daño lo aprendí de ti


Los papeles de Alejandro Sanz y Malú fueron interpretados en el último pleno por Alberto Sueiro y Evencio Ferrero. Y es que la polémica de los salarios municipales parece que le hace mucho daño al gobierno local. Una vez más Ferrero se ha defendido poniendo su sueldo como ejemplo y ha amagado con hacer pública su declaración de la renta. Desde CD pensamos que quizá la mejor forma de zanjar este tema sería que tanto el alcalde como todos los concejales con dedicación exclusiva pasaran de una vez del amago a la realidad, e hiciesen públicas sus declaraciones tanto antes como después de ser concejales, una práctica que ya se ha propuesto en otros países.

La novedad estribó en la manifiesta queja pública de Ferrero ante la insistencia del PP en tratar el tema al reclamar una disculpa del primer edil por sus acusaciones sobre el sueldo de la oposición. Evidentemente la respuesta de Sueiro estaba cantada, pues aparte de advertir que fueron las palabras y las insinuaciones del alcalde las que alimentaron una discusión de varios meses, tuvo la oportunidad de parafrasear la canción de Sanz recordándole a Ferrero su política de oposición a Varela durante 12 años. Y es que como ya se ha comentado en este blog, la moqueta y el sillón causan sorprendentes estragos en la memoria.

Pero no fue este el único caso de maestro y aprendiz que dejó el último pleno de Carballo, porque el concejal de tráfico, Benedicto Viña, dejó muestras de la influencia que en su arte ha dejado el maestro Andrade, cuando anunciaba que el Concello iba a estudiar la posibilidad de construir parkings subterráneos en la Horta de Romay y el solar del Casino. Una posibilidad, la de aprovechar otras localizaciones distintas a la plaza, que ya había apuntado el líder de TEGA con su habitual optimismo. Veremos lo que pasa, pero mucho nos tememos que si en un espacio más amplio y más céntrico como la praza do Concello, donde ya se ha ejecutado un túnel de salida inservible, el negocio no es rentable, más difícil será el éxito en ámbitos más reducidos. Y no podemos evitar la sensación de que estamos ante un nuevo capítulo de esa huída hacia ninguna parte en que el gobierno local parece haberse metido con el proyecto más largo e inexistente de nuestra historia. Ojalá nos equivoquemos.



Etiquetas:


Seguir lendo...

Acojonante



El último Boy Scout nos regala esta crónica acerca de lo que acaba de oír hoy en Radiovoz:

ACOJONANTE, amigos, ACOJONANTE ACOJONANTE (con perdón) lo que acabo de oir en Radiovoz. Todavía no me lo creo y la vergüenza ajena que me da.

Resulta que está el alcalde en el panegírico que le hacen cada 15 días en RadioEvencio. Estaban dándose golpes en le pecho porque Carballo ha entrado en la red de galescolas y así será todo mucho mejor y tal y cual. Y va el locutor y le traslada una pregunta de una oyente sobre las galescolas, que si son sólo en gallego cómo puede ella conseguir que a su hijo lo eduquen en dos idiomas.

Y el alcalde empieza a balbucear. Que bueno, que por aquí, que por allí, que en realidade non é un solo idioma, é coma na primaria (mentira por cierto), sin saber por donde salir. Y al final razona que claro, en Carballo la mayoría de chavales habla en gallego (¿habrá hecho alguna encuesta? Porque creo que no vivo en el mismo pueblo) y que hay que respetar a la mayoría, y que si alguien, por ideoloxía ou o que sexa, non respecta a maioría (así, textualmente), pois ten outras opcións privadas. Queda claro.

Pero lo mejor viene ahora porque el locutor, a quien por cierto se le nota que el gallego no es su lengua habitual, en lugar de pasar a otro asunto, va y le remacha el discurso al alcalde diciendo que "non debemos entrar nesa polémica", que "o galego merece un pulo ou un empurrón", que en Carballo "por sorte, o galego é a lingua maioritaria" y que "un castelán falante non deberá ter problema". ACOJONANTE. Todavía estoy colorado.


Etiquetas:


Seguir lendo...

martes, julio 29, 2008

Invencible


Xai hai un tempo que fixeramos notar a discrepancia existente entre a concellería de Educación de Carballo (BNG) e a Consellería de Educación de Galicia (PSOE) no tocante ós terreos do colexio Bergantiños. Namentres que os mandatarios locais aseguraban ter todo atado e comprometido para construir neles unha nova gardería que adoptaría o formato das galescolas de Quintana, os mandatarios autonómicos estaban a estudar unha posible ampliación das actuais instalacións que Evencio Ferrero rexeitaba, pois apostaba pola construcción dun novo edificio. A indefinición da Xunta provocaba, segundo a versión oficial, a falta de desafectación dos terreos e o retraso da gardería.

Pois ben, o dilema ven de dirimirse coa aparente derrota local, porque a Delegación de Educación ven de anunciar que vai ampliar o Bergantiños para responder á demanda de educación primaria en Carballo (que se prevé nuns 200 rapaces), probablemente cun novo edificio independente do existente pero dentro do mesmo recinto. Unha boa noticia a priori, que agardamos se faga realidade axiña porque en efecto o problema do ensino se ten tornado nunha das nosas maiores preocupacións. Mais unha noticia que trae un reverso negativo, porque sempre segundo as informacións que se teñen publicado, esta ampliación imposibilitaría ou dificultaria a construcción da gardería, que xa acumula varios anos de espera.

E no noso afán de mirar sempre debaixo da corteza informativa chámanos terriblemente a atención cómo se ten enfocado a noticia na prensa local. Nin unha soa referencia ó proxecto da galescola que cabe supoñer se atopa agora cun grave obstáculo, e un aparente acordo total e éxito das dúas administracións, sen mención algunha ás diferenzas de parecer que existían en canto ó destino dos terreos do colexio Bergantiños. Polo que semella, o equipo de Ferrero ou non perde nunca, ou non pode perder, ou se perde deberá parecer que gaña.



Etiquetas:


Seguir lendo...

lunes, julio 28, 2008

Recordos o San Xoán III (a Eurocopa)

Non corresponde coas festas que neste ano foi o colofón perfecto do San Xoán. Porque o mesmo día que remataban as celebracións España levantaba a seu Eurocopa de fútbol da súa historia e o ambiente era extraordinario en Carballo, como xa trataramos no noso blog.








Etiquetas:


Seguir lendo...

viernes, julio 25, 2008

Recordos do San Xoán II

Esta vez coas dúas mellores ideas que se teñen aportado ás nosas festas: as carrilanas e o descenso do Anllóns:








Etiquetas:


Seguir lendo...

miércoles, julio 23, 2008

Recordos do San Xoán I

Nestes días de escaso movemento informativo facemos un breve repaso do que foron as festas do San Xoán a través do Youtube. Comezamos cun par de flashes das actuacións destas festas de San Xoán na praza do Concello, os Coronas no concerto de rock e a orquesta Olympus do seu show.








Etiquetas:


Seguir lendo...

domingo, julio 20, 2008

De todos... os carballeses



Pues sí, en esas estamos, don Fernando y don Andrés. El señor alcalde está reunido con los concejales para decidir la subida de su sueldo. ¿Que quién es el alcalde? Pronto lo sabremos. En nuestra humilde villa se ha vivido este fin de semana un nuevo capítulo del escándalo por los sueldos del gobierno municipal.

Porque si no bastase ya el revuelo causado originalmente por la aprobación de las 8 dedicaciones exclusivas del bipartito, el propio Evencio Ferrero se metía hace ya más de un mes en un jardín del que suponemos se estará arrepintiendo. No sabemos si conscientemente o por un descuido verbal, y en pleno ataque del popular Sueiro, contestó el nacionalista con que un concejal de la oposición había conseguido mayores emolumentos de la caja municipal que alguno del gobierno. Naturalmente el estupor no se hizo esperar y el PP pasó inmediatamente a reclamar explicaciones del primer edil, que evitó el quid de la cuestión con su renombrada habilidad lingüística para hablar mucho y no decir nada. En un primer momento fue la campana de un error de forma la que salvó a Ferrero de responder en pleno a la pregunta. Pero finalmente el choque no se pudo posponer y en el pleno siguiente el PP tuvo ocasión de preguntar cara a cara. La respuesta del alcalde, lejos de dejar satisfechos a los populares, echó más leña al fuego. Ferrero enumeró las cantidades que habían percibido como dietas los concejales del centroderecha y aseguró que un trimestre alguien había cobrado una cantidad de 3.022 €. No obstante, erró el tiro porque resultó que su concejal peor pagado superaba esa cantidad.

Pues bien, ya entonces se preveía que la cosa no iba a quedar ahí, y los de Alberto Sueiro vienen de volver a la carga este fin de semana para revelar los datos de sus dietas y concluir que las afirmaciones del alcalde era manifiestamente falsas. El PP mostraba documentos del propio Concello que mostraban que la dieta más alta recibida por sus concejales era de 1.892 € en un trimestre, que los concejales del gobierno con dedicación completa cobran 13 veces más que los de la oposición, que los de dedicación parcial cobran 6 veces más, y que en un año el gobierno percibirá 1,5 millones de euros en sueldos.

Y en este punto es donde la historia ha tomado tintes surrealistas. Porque en un ejercicio de regate verbal sin precedentes, Ferrero ha contestado rápidamente que su comentario se refería a la oposición pero no al PP. Es decir, que a pesar de que anteriormente estos comentarios los había hecho como respuesta a los populares, el hombre misterioso que tan buenos emolumentos recibe de los carballeses está en Terra Galega. Y creemos que no hace falta ponerle ya nombre ni apellidos. En resumen, que parece que llegamos al final de este culebrón, en el que han hecho falta varios meses y una larga serie de intervenciones, notas de prensa y ruedas de prensa, para que Ferrero insinúe la identidad del "culpable". Un grave error del alcalde y una victoria trabajada para el PP que ahora tendrá un arma doble para atacar tanto a sus rivales en el gobierno como a un compañero de oposición que hasta ahora ha destacado más en la colaboración con el ejecutivo que en el frente común con los populares. Y es que en este caso también de nuevo tenemos que colgarnos una pequeña medalla.

Por cierto, si todavía no han descubierto quién era el alcalde al que Pajares y Esteso esperaban ver, después de tantas palabras, tantas vueltas y tantos giros para no decir casi nada, creemos que la cosa está clara.





Etiquetas:


Seguir lendo...

jueves, julio 17, 2008

Crise en TEGA



A noticia abordábaa hai uns días A Nosa Costa. A formación Terra Galega, un partido político nacido por agregación de persoeiros de moi distinta orixe e condición co nexo común de atoparse fóra dos 3 grandes partidos galegos, está a atravesar por momentos de conflicto interno. Ó parecer existen dúas personas que destacan polo seu peso específico, Pablo Padín e mailo alcalde de Narón Xoán Gato, que manteñen claras diferenzas en canto ó fondo e a forma de conducir a nave "centro-galeguista" de cara ás próximas eleccións autonómicas.

¿En qué nos atañe esto a nós? Pois na influencia que este debate pode ter no futuro do político máis veterano e singular da nosa cidade, Manuel Andrade. Polo pronto infórmanos a web que dirixe Xosé Manuel Lema, que tanto o carballés coma o fisterrán Xan García Pouso veñen de apoiar cun manifesto público a Gato como o mellor líder para a formación.

Agora ben, tamén nos chegan rumores confidenciais de que Andrade ten sondeado a posibilidade da súa proxección autonómica. Non en van, Carballo pasaba por ser unha praza forte de TEGA e moitos dos seus actos principais se teñen desenvolvido na capital de Bergantiños. Sen embargo, a perda de poder das últimas eleccións semella que teñen diminuido notablemente a influencia de Andrade, que hoxe non aparece en ningunha das quinielas nin entre os moitos nomes que, coma o líder do PG Carlos Marcos ou o ex-PP Rodríguez Corcoba, alimentan o ruxe-ruxe de Terra Galega. Contrariamente ó que algúns podesen pensar, a saída do goberno local de Andrade non só non o acerca a saír da política carballesa, senón que o condena a continuar nela. Temos Andrade para longo.




Etiquetas:


Seguir lendo...

martes, julio 15, 2008

Identity en el garaje



Lamentamos mucho decirlo, pero parece Identity Cars, la empresa del carballés José Ramón Fernández Franqueira, no acaba de ponerse en marcha (si es que alguna vez se pone).

Desde el anuncio inicial, las demoras fueron constantes: en agosto de 2006, las previsiones eran comenzar la fabricación en septiembre de 2007. En octubre del mismo año, ya se apuntaba a mediados del 2008. En marzo del año pasado informábamos de la concesión de 1,1 millones de euros por parte del IGAPE, y en abril se prevía la puesta en marcha de la fábrica a finales de 2008. El pasado mes de enero, recogíamos la noticia de que peligraba la ubicación de la planta de Identity en Carballo.

Ayer, vía El País, nos enteramos de que el prototipo del Identity que se presentó con bombo y platillo en el Salón Internacional del Automóvil de Ginebra en marzo de 2006, se encuentra aparcado (literalmente) en un garaje, y que la compañía tuvo que renunciar a las subvenciones que había recibido. La explicación que el promotor da a El País es que se dejó de lado la planta industrial para concentrar los recursos en I+D: "Cuando falten seis meses para que esté listo el coche decidiremos la puesta en marcha de la planta".

Mientras tanto, el coche sigue aparcado en el chalet de unos amigos.


Etiquetas:


Seguir lendo...

lunes, julio 14, 2008

They say: no, no, no



La cantante de moda, Amy Winehouse, interpreta el resumen de la reciente actualidad carballesa: 3 noes que coinciden con las 3 promesas probablemente más importantes para la capital de Bergantiños podriamos decir que casi durante las últimas 2 décadas.

Hace ya un par de añitos que recibimos el primer “no” a la eliminación del peaje de la A-55. Una “autovía gratuíta” que quedará como anécdota dentro de la biografía de Evencio Ferrero y que ya ni siquiera nadie reclama en serio. El segundo “no” lo teníamos esta semana pasada y correspondía a un proyecto menos antiguo; se confirmaba que ni el famoso aparcamiento subterráneo ni la reforma del mercado de abastos, ni juntos ni por separado, serán una realidad, al menos a corto o medio plazo.

Y durante este fin de semana nos llegaba el tercer “no”. Un tercer “no” que, para rematar la faena, traía una dosis de sarcasmo y cierto recochineo incorporado. Porque la conselleira de Sanidade, María José Rubio, confirmaba en Carballo que de hospital comarcal nada de nada, entre otras cosas, agárrense, porque los carballeses estamos en una situación “de lujo” gracias a tener el Juan Canalejo y la ciudad herculina a sólo media hora. Y la cosa no queda ahí porque el BNG, histórico reivindicador del hospital, ya ni siquiera lo reclama y dice conformarse con mejoras en los PAC y ambulancia medicalizada.

Paradójicamente ha sido el PP quien ha denunciado la hipocresía de los socios del bipartito y ha llamado la atención sobre el dato de que no haya sido Ferrero el encargado de contestar, sino que lo haya hecho genéricamente su partido. Se pregunta Sueiro si tendrá que volver a gobernar el centro-derecha en Galicia para que socialistas y nacionalistas vuelvan a reclamar el hospital. Y es que los populares hay días que parece que se acaban de caer de algún guindo.



Etiquetas: , , ,


Seguir lendo...

viernes, julio 11, 2008

Sabemos lo que hace Róber este verano



Y seguro que la mayoría de vosotros también. Bodegas es el nuevo colaborador de “Sé lo que hicisteis la última semana”, el programa de la Sexta que parodia el mundo del corazón y que se ha convertido en un espacio de culto de los teleadictos. Un paso más en la carrera del humorista carballés que sobre todo servirá para hacer su rostro mucho más familiar a todos los españoles.



Etiquetas:


Seguir lendo...

Dejádmelo a mí



Andrade pide al gobierno que delegue en él para construir el nuevo mercado municipal:

«Lo único que hace falta es una persona con mentalidad empresarial, que sepa cómo sacarle rentabilidad a las cosas, y yo he estado en muchas empresas públicas para saber cómo sacarle rendimiento».

A saber a qué tipo de "rentabilidad" se estaría refiriendo Andrade.





Etiquetas:


Seguir lendo...

jueves, julio 10, 2008

Un de aldea


O marqués de Villasuso envíanos esta reflexión:

NACIN E VIVO EN CARBALLO, XA FAI CORENTA E TANTOS ANOS, E RESULTA QUE O MEU XEITO DE FALAR QUE É MAIS OU MENOS COMO ESCRIBO E O QUE FALEI TODA A VIDA, COS MEUS ABOS, MEUS PAIS, AMIGOS E VECIÑOS. E DECIR CON TODA A XENTE MENOS CA QUE VIVE A 400 KM DA MIÑA CASA, QUE NON ME ENTENDE (CLARO). POIS RESULTA QUE AGORA EU NON FALO GALEGO, ENTON ¿QUE CARALLO E O QUE FALO!?. O TRISTE DESTO E QUE NO MEU POBO (EN OUTROS PEOR TIPO CORUÑA, BETANZOS, OU MISMO SANTA COMBA) FALOUSE SEMPRE O CASTELAN, XA QUE ERA SINONIMO DE ALTA ALCURNIA, DE XENTE DE BEN. OU ESO E O QUE ELES PENSABAN. DE FEITO, SE ERAS FILLO DO DENTISTA, DO MEDICO, DO ARQUITECTO, OU MESMO SE TEU PAI TRABALLABA NO CONCELLO OU TIÑA UN COMERCIO O PUBLICO FALABASE O CASTELAN, E NON DIGAMOS SI COBRABAS NA TAQUILLA DOS TROLEIS. O FINAL TERMINABAMOS FALANDO O GALLEGO OS DOS ARRABALES. ISTO BEN PORQUE FIXEN O CURSO DO CELGA O CAL MAIS DA METADE DOS QUE FOMOS O CURSO (CELGA) (NON CONFUNDIR OS NABOS COA A-CELGA) SUSPENDEMOS, MELLOR DITO NON FOMOS APTOS. ENTON PREGUNTOME EU: ¿QUE COLLONS E O QUE FALAMOS? CANDO A METADE DOS QUE HOXE FALAN ESTE GALLEGO CORRECTO RIANSE DE NOS DO XEITO COMO FALABAMOS, E DECIR, CANDO IBA A FERROL, DECIANLLE A MIÑA TIA: "MANOLITA, DILE A TU SOBRINO QUE HABLE BIEN PORQUE MIRA QUE HABLA BRUTO, SE LE NOTA MUCHO QUE ES DE ALDEA". PERO O CHISTE E QUE HOXE O RAPAZ, O FILLO DESTA SEÑORA TRABALLA NA TELEVISION DE GALICIA E FALA O GALEGO DE RECHEO, PERO CLARO, E PORQUE ESTA HOXE DE MODA. PERDOADE POLOS ACENTOS E POLAS FALTAS QUE PODA TER, PERO XA SABEDES: SON DE ALDEA!.




Seguir lendo...

miércoles, julio 09, 2008

Crónica de un fracaso anunciado


Estaba cantado, se venía anunciando desde los últimos meses y en la tarde de ayer se consumaba. Pese a la descarada operación para cargar a los concesionarios del mercado con las culpas del fiasco, lo cierto es que el proyecto estrella que durante 5 años ha defendido el ejecutivo local, el de construir un aparcamiento subterráneo y un nuevo mercado de abastos en la praza do Concello, ha dejado al descubierto una gestión que lejos de considerarse excelente podría calificarse de calamitosa.

Porque llegados a un punto como el de hoy se hace difícil andar con paños calientes a la hora de valorar la actuación de los Evencio, Viña y parcialmente Andrade. Huelga repetir la historia tantas veces cantada y contada desde nuestro blog: un túnel invisible bajo la calle Coruña desde hace 4 años en el que se han enterrado muchos millones sin utilidad previsible, promesas de numerosas empresas que se peleaban por construir el parking, un concursante fantasma de última hora sin empleados ni capital social, una única oferta que implicaba "regalar" la plaza y buena parte del suelo municipal a precio de saldo a cambio de construir oficinas en el mercado y eliminar aparcamientos gratuitos... Y así hasta la llegada del príncipe azul que definitivamente nos iba a mostrar la solución. Pero el príncipe Mercasa salió rana. Una rana que nos dijo que las cosas costaban mucho más de lo que el Concello decía, que el aparcamiento mejor dejarlo para otros tiempos, y que, para ser una rana, resulta que no gustó de mojarse en lo más mínimo. Tanto es así que todo el argumento que el gobierno bipartito ha encontrado para justificar su incapacidad ha consistido en llamar a consultas a los concesionarios del mercado de abastos y, siempre delante de los medios de comunicación, preguntarles si por casualidad no tendrían a mano unos 3 millones de eurillos por ahí para financiar lo que ellos no saben cómo conseguir. La respuesta, la previsible: va a ser que no.

Y así, 5 años después de cientos de artículos, promesas, estudios, anteproyectos, maquetas y muchos, muchísimos miles de palabras maravillosas salidas de boca de nuestro alcalde, estamos, literalmente, igual que al principio, pero con unos cuantos millones menos y mucho tiempo perdido. Porque no piensen ustedes que alguno de nuestros prohombres ha tenido el valor de pedir disculpas por su gestión desastrosa o de al menos poner encima de la mesa alguna idea nueva: "Se trata de hacer un centro que pueda competir con cualquier superficie", " El alcalde de Carballo, Evencio Ferrero, no tiene duda alguna sobre la necesidad del nuevo edificio comercial, «precisamente -dice- como elemento dinamizador do comercio, porque o mercado está languidecendo, e temos que facer un espazo suficientemente atractivo para todo tipo de familias: para as de sempre e tamén para as novas»", " o futuro do mercado hai que vinculalo necesariamente co compromiso dos concesionarios, saber ata que punto valoran esa necesidade e esa urxencia»«. En el caso de que ese apoyo no se produzca, el BNG es partidario de seguir adelante con la idea, pero «a estratexia habería que cambiala»".

No, estas declaraciones no son del año 2003 ó 2004. Son del día de ayer recogidas en LVDGE. Aquí no ha pasado nada. Pero no desesperen, recuerden que es una gestión excelente.



Etiquetas:


Seguir lendo...

martes, julio 08, 2008

Boas ideas


Aínda que o sentido de ser do noso blog é fundamentalmente o de servir como ese espazo para a denuncia e a crítica que non existe nos medios convencionais, tamén nos gusta recoñecer e aplaudir as boas ideas que de cando en vez (moito menos do desexable) teñen os nosos gobernantes.

Este é o caso da nova que hoxe podemos ler na prensa local. O Concello vai sustituir o sistema enerxético da piscina do Bergantiños, cambiándoo do gas propano actual a placas solares. Unha forma intelixente de aforrar consumo, cartos ó contribuínte (agardemos que se note dalgún xeito) e adoptar ademais unha fonte de enerxía renovable e non contaminante. O montante total do proxecto semella que vai ascender a uns 142.000 €, unha cantidade asumible se o aforro o compensa. Así pois, felicidades ós autores da iniciativa e oxalá que ideas coma esta se convirtan en habituais e non en excepcionais.

Noutra orde de cousas contámoslles que hai expectación en torno á reunión que os concesionarios do mercado de abastos van manter co alcalde de Carballo, Evencio Ferrero a iniciativa deste. Tal e como xa anunciaramos, o goberno pretende coñecer "ata qué punto están dispostos a implicarse" os placeiros na reforma do mercado. Falando claro, cántos cartos están dispostos a poñer do seu peto, toda vez que o coste do proxecto se ten disparado en máis dun 50% con respecto ás previsións orixinais do executivo, e as administracións públicas non están pola labor de meter tantos cartos. Veremos se a culpa finalmente é do adestrador ou dos xogadores.



Etiquetas:


Seguir lendo...

viernes, julio 04, 2008

Ni con ventaja



Carlos Sobera: Bien, bien,... ya estamos de vuelta, y seguimos jugando por Evencio Ferrero. Les recodamos la pregunta: ¿quién es el concejal de la oposición que, según usted dijo, cobra más que los del gobierno?

Evencio Ferrero: Bueno, imos a ver, podemos enfocalo dalgún outro xeito?

C.S.: ¿A qué se refiere?

E.F.: Por exemplo, en vez de comparar o soldo da oposición podo coller unhas dietas e comparalas co soldo do goberno?

C.S.: Ummm, no sé, no sé, no tengo claro que sea comparable, supongo que los concejales del gobierno también tendrán dietas y habría que sumarlas al sueldo ¿no? Habrá que consultarlo...

E.F.: E ademais, en lugar de falar de todo o ano, podo mirar só as dietas dun trimestre en concreto?

C.S.: Hombre, es que eso no es lo que se pregunta, la pregunta se refiere a cual es el concejal de la oposición que cobra más que el gobierno, se entiende que se refiere a su sueldo al año; además, las dietas podrán variar bastante...

E.F.: E que se non, téñoo complicado.

C.S.: Bueno, vale, por ser usted. Usted me dice que hay un concejal de la oposición que un trimestre en concreto cobró más en dietas que el suelo de un concejal del gobierno, ¿es así?

E.F.: En efecto, un concelleiro do PP cobrou en dietas 3.022 euros nun trimestre, máis do que cobran en soldo algúns concelleiros do goberno.

C.S.: De acuerdo, ¿es esa su respuesta, está seguro? Mire que le estamos dejando jugar con mucha ventaja...

E.F.: Seguro.

C.S.: ¿Será cierto? (Superarqueo de ceja made in Sobera) Noooooooo, lo sentimos, los concejales del gobierno que menos cobran, en cada trimestre tienen un sueldo superior a esa cantidad, y sin contar las dietas. No sigue usted jugando.

E.F.: Oia, e pódese facer que cando esto saia ó público pareza que eu tiña razón?

C.S.: Hombre, es difícil, pero hay unos amigos que le pueden hacer un favor...



Etiquetas:


Seguir lendo...

miércoles, julio 02, 2008

A contracorrente



Transcribimos a continuación as interesantes reflexións dun comentarista anónimo (non estaría mal que adoptaras un nick, máis que nada para poder chamarche dalgunha forma) ao post Carballo rojigualda:

Pensamento único

Quizais non sexa un bo día para este comentario, ou quizais sexa o día. Nadar contra a corrente pode considerarse un suicidio, mais no dialéctico debe considerarse un deber se non queremos quedar subsumidos no pensamento único, posto que “a corrente” (se entendemos como tal o aparello mediático sementador de opinión) camiña sempre no mesmo sentido da marcha, aínda que unhas veces, como é o caso, o faga cunha virulencia esaxerada. Falemos, entón, de fútbol, e de como algo tan banal se converte en santo e seña, arma violenta e arroxadiza do españolismo máis furibundo.

No futbolístico pouco hai que comentar, porque sobra quen o faga. Pódese dicir, e quizais sexa certo, que España é xusta campiona. Futbolisticamente falando, só Holanda fixo un fútbol parello, e despois esnafrouse nun mal partido contra Rusia. Pero non, non imos falar aquí de fútbol, cando menos non imos entrar en análises dos partidos, tácticas e demais.


Tampouco se quere hoxe afondar no debate e/ou conflito identitario, xa que iso é en parte razón de ser deste blogue, e no todo ou na parte está presente no conxunto dos artigos. Limitémonos a dicir que pediriamos que se entendese que, cando menos, algunha xente consideremos que non temos nada que festexar hoxe. De feito, polo que se ten dito, o máis galego que houbo na “roja” era Fernando Torres, que seica veraneou na Costa da Morte de pequeno porque seu pai era natural de Boqueixón.


Dúas son as cuestións que hoxe se querían tocar aquí principalmente, cal son a sobredimensión do fútbol e o papel dos medios.


No que toca ao primeiro, xa resulta triste, incluso para o estado español, todo este circo. España foi campiona mundial de moitos deportes, por exemplo de baloncesto e non hai moito, e non houbo tal parafernalia. E Galiza aínda recorda a un David Cal que xa gañou de todo en todos lados (olimpiadas, mundiais, europeos) ou a un Óscar Pereiro gañando nin máis nin menos que un Tour de Francia, e non se viu tal romaría de cargos institucionais para correr a felicitalos, nin os miles de minutos nos diferentes medios de comunicación.


En todo caso, que o fútbol está sobredimensionado é algo que non vén de hoxe. Abonda ver que pretendan pagar case 100 millóns de euros polos servizos dun só home para entender facilmente que isto deixou hai tempo de ser un deporte para converterse nun espectáculo mediático.


En canto aos medios, cumpriron á perfección o seu papel, que non é o de informar, senón o de crear opinión, aínda que sexa coa ausencia total de argumentos. Neste caso non eran precisos, chegou unha palabra (”podemos”) e velaí todo o mundo a facer o que se supuña que tiña que facer.


O da emisora titular dos dereitos de emisión da Eurocopa era de agardar, como se dixo isto é un negocio e xogábanse cartos, polo cal é lexítimo que tentasen sacar o máximo partido da súa compra. Aínda así, semella pouco discutíbel afirmarmos que se acadaron graos de patetismo poucas veces vistos: repetiron até catro veces seguidas (en apenas un minuto) a imaxe do “principiño” abrazándose a Leticia no festexo dun gol; repetiron a dúas e a tres veces partidos enteiros do campionato nos que xogaba a selección; os goles foron emitidos un número incontábel de veces; as previas duraron horas e horas (anda que non hai cousas das que informar no planeta…). En fin, que Franco, promovendo a formación do “espírito nacional” ao lado destes era un principiante. A modo de brincadeira final, recordemos a liorta que se montou aquí dicindo que Quintana quería obrigar a nenos e nenas de apenas un ano a aprender o himno. Máis aló do absurdo desta idea (ningún infante de 1, 2 anos sería quen de tal), agora ninguén se rasgou as vestimentas polas imaxes dun cole austríaco no que lle escribían na pizarra e lles facían repetir en alto a alineación da selección española a un grupo de escolares de non máis de seis ou sete anos. Pero claro, iso entra dentro do circo e polo tanto está permitido.


Máis aló de Cuatro, o escenario non cambiou. É paradoxal que, a pesares de estarlle facendo campaña á competencia publicitando partidos que retransmitía outra canle, o nivel de patetismo aquí chegase tamén a límites insospeitados, pois o resto de medios non tiñan necesidade. Ver a xornalistas do corazón facer análises de partidos sen teren, a maioría, o máis mínimo coñecemento do deporte en cuestión, ou ver a profesionais de caché axitando bandeiriñas (caso, por exemplo, da presentadora do telexornal de A3 do mediodía do domingo) revelan até que punto os medios de comunicación decidiron deixar de informar para convertérense e sumáronse á masa forofa cal Manolo do bombo. E é paradoxal e triste que unha unidade dos medios que non se conseguiu, por exemplo, na defensa da paz (hai que recordar posturas ben dispares, por exemplo, nos ataques ianquis a Iraque), se consiga por algo tan “importante” como o fútbol.


O fanatismo ou forofismo desatado darredor desta Eurocopa permítenos facernos algunhas preguntas: quen reclamaron con tanta insistencia coñecer as facturas da promoción cultural galega en Cuba, reclamarán agora tamén as facturas da numerosa delegación que se foi de paseo a Austria, dende El-Rei (non Elvis, o outro) até ZP, pasando por medio goberno do Estado? Quen se preguntaban non hai moito polos custes que tiña a organización dos partidos das seleccións galegas non se van interesar sequera un chisquiño polo que se ha de pagar en concepto de primas a profesionais que xa cobran uns salarios de vergonza? Quen, no eido local, poñen o berro no ceo polos custes das dedicacións exclusivas da clase política, non van preguntar sequera un algo polo esforzo económico que calquera mínimo concello fixo para colocar pantallas xigantes en mil recantos? Ou é que cando se trata da formación do espírito nacional todo iso xa non importa?

A tolerancia que se ten con quen monta o circo, témola con quen acode ao espectáculo. A xente prefire ser masa, moitas veces dá igual o que se festexe, a xente é feliz facendo festa, e iso dá lugar a que na xeografía do estado haxa festas do máis diverso sen que iso signifique que nos teñamos que identificar con elas: dende tirar unha cabra dun campanario até peregrinar a diversos santuarios en honra dunha mesma virxe que seguramente nunca pisou estas terras. Pero dános igual. Gústanos a festa, e quen non está coa masa asume que a masa ten dereito a facer festa.


Por iso, cando normalmente montariamos un escándalo no noso respectivo consistorio polo ruido da zona de ocio veciña, nestas ocasións aceptamos con naturalidade que a xente ande facendo barullo ás tantas da mañá aínda que o día seguinte sexa luns. Por iso, cando normalmente se vemos alguén tocando o claxon do coche na rúa nos irritamos, nestas cuestións admitimos que calquera rúa se vexa inundada polo balbordo dunha morea de entusiastas. Por iso, cando normalmente considerariamos un espectáculo lamentábel ver a un grupo de xente bañándose nunha praza pública e o relacionariamos cun forte estado de embriaguez, agora vemos iso como un normal acto entre xente contenta.


Somos así. Gustamos de ser masa, e nestes tempos, pensar, ir a contra corrente, non está moi ben visto. Quen non temos nada que festexar contentámonos con que isto pasará e a normalidade voltará. Quedan uns días en que seguirán repetíndonos goles, pasearán o título polos máis diversos santuarios e institucións oficiais e, á volta diso, tocará volver a falar do prezo do petróleo, do paro, da Europa que camiña ou non… Volveremos a pensar, aínda que só sexa un chisquiño.




Etiquetas:


Seguir lendo...

Carballo rojigualda


En estos primeros días de verano en que la actualidad informativa se relaja pero la crisis económica aprieta y las hipotecas e impuestos se convierten en primer asunto de conversación, una inesperada noticia ha venido a eclipsar todas nuestras preocupaciones y hacernos olvidar durante unos días las estrecheces monetarias.

Nos referimos por supuesto a la histórica victoria de la selección española de fútbol en la Eurocopa de Austria y Suiza. Tras décadas de decepciones y de un pesimismo casi crónico marcado por el inevitable fracaso en cuartos de final y la suerte aciaga desde el punto de penalti, Luis Aragonés ha conseguido, contra todo pronóstico se diga lo que se diga, formar un equipo extraordinario donde jugadores de gran clase han trabajado de forma conjunta para convertirse en la mejor selección con toda claridad y merecimiento.

Y no sabemos si ha sido la brillantez del juego de España, la larga espera por un éxito o una combinación astral de acontecimientos, pero lo que ahora mismo más está dando que hablar en los medios nacionales es la explosión de alegría y la marea de camisetas y banderas rojigualdas que han inundado los cuatro rincones del país, incluyendo las principales fuentes de ciudades como Bilbao o Barcelona, y por supuesto Galicia. Carballo no ha sido una excepción, y docenas de jóvenes se han lanzado a las fuentes del Haley o la plaza de la Cruz Roja a celebrar el título. Y como era de esperar no se han hecho esperar las lecturas políticas de un fenómeno que ha cogido con el pie cambiado a políticos nacionalistas que habían deseado la derrota de España, y sorprendido a gran parte de un país en el que la exhibición de la bandera nacional sigue siendo considerada por muchos como un signo de tintes fascistas. Se ha demostrado que la realidad del país difiere notablemente de la que muchos sociólogos, políticos y analistas acostumbran a ver, y que nuestra pequeña ciudad no es una excepción.


Etiquetas:


Seguir lendo...

 
eXTReMe Tracker
Enlace ó noso arquivo RSS Feedburner